Mam nadpobudliwe dziecko-Czy to już ADHD?

Mam nadpobudliwe dziecko-Czy to już ADHD?

       Nadruchliwość czy nadpobudliwość u dziecka, rzadko rodzi niepokój u rodziców lub otoczenia. Dziecko przeszkadza nauczycielowi lub kolegom podczas zajęć, najpierw działa poźniej myśli, jest często postrzegana jako niegrzeczne, źle wychowane lub egoistyczne. Jest jednak różnica między potrzebą ruchu, ciągłym dążeniem do sprawdzania swoich sił, a niemożliwością do mówiąć kolokwialnie "wysiedzenia w miejscu". Problem pojawia się wtedy, gdy dziecko nie potrafi przekierować swojej uwagi na czynność wykonywaną w danym momencie i przystosować się do panujących warunków. Tymczasem może być to pierwszy sygnał świadczący o zaburzedniu rozwojowym, zwanym jako ADHD.

     Kiedy mówimy o napobudliwości i nadruchliwości u dziecka?

Dziecko nadpobudliwe:

• często kończy zdania za kogoś (nie pozwala mu dokończyć)
  
• nie potrafi czekać na swoja kolej ( np. w zabawie lub w kolejce w sklepie)
• mówi bez zastanowienia, bez refleksi (nie zastanawia się czy np. urazi kogoś swoją wypowiedzią)
• przerywa innym
• rozpoczyna zadania bez całkowitego zrozumienia instrukcji
• ma trudności z zadaniami wymagającymi dłuższego skupienia i uwagi
• łatwo wpada w złość
• reaguje nadmiernie na drobne złośliwości czy zaczepki ze strony rówieśników.

Nadpobudliwość może generować również trudności w relacjach rówieśniczych.
Dziecko nadruchliwe:

• jest ono w "ciągłym ruchu"- biega, kręci się, skacze, podskakuje
  
• nie dopasowuje zachowań do okoliczności mimo ciagłych upomnień
• wspina się na meble,
• jest bardzo gadatliwe, można odnieść wrażenie, że mówie bez zastanowienia
• czekajac podskakuje, kręci się, wierci
• jego ruchy są chaotyczne, często nieprzemyślane.

Jeżeli dziecko cierpi na ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, będzie można zauważyc u niego również problem z koncentracją. Oznacza to, że dziecko:

• jest wysoce wrażliwe na wszelkie bodźce (reaguje z równym zainteresowaniem na słowo nauczyciela jak równiez na świergot ptaków za oknem)
• błyskawicznie się rozprasza
• wydaje się nigdy nie słuchać, co sie do niego mówi (np: mówisz mu sprzątnij klocki do pudełka a ono po chwili pyta gdzie ma sprzątnąć klocki?)
• ciągle gubi rzeczy
• nie umie pracować bez nadzoru
• nie potrafi skupić się na zadaniu, które wymaga dłuzszego skupienia uwagi
• ma problem z planowaniem aktywności
• często się potyka, przewraca,.

     Nadpobudliwość, nadruchliwość u dzieci nie zawsze wymaga konsultacji z psychologiem dziecięcym. Często jednak taka wizyta jest potrzebna, własnie w celu uświadomienia skali problemu i wsparcia rodziców, którzy maja prawo do odczuwania niepokoju i bezradności.

Opracowały: mgr Emilia Górska i mgr Marlena Przystalska

Źródło internetowe: https://poradnia-harmonia.pl/nadpobudliwosc-u-dzieci/